'Veel patiënten met gebitsprothese onnodig verzekerd voor tandartskosten'

Dat signaleert tandprotheticus Mirer uit Rotterdam, in gesprek met Alexandré Finance. De tandprotheticus ziet dat kunstgebitdragers regelmatig overzekerd zijn voor tandartskosten. Ze betalen jaren nodeloos premie, maar ontvangen niet altijd een signaal van verzekeraars. 'Oplichting', vindt Mirer.

Tandprothetische Praktijk Mirer ziet veel oververzekerde 'kunstgebitdragers' terug in de praktijk, met name kwetsbare ouderen. Ze komen al jaren bij haar voor aanmeting en controle van een gebitsprothese (ook wel aangemerkt als ‘kunstgebit’). Vaak blijken ze al die tijd te betalen voor een (aanvullende) tandartsverzekering. Niet nodig, want deze protheses vallen in het basispakket met een vergoeding van 75 procent. Sommige patiënten betalen zo al ruim 20 jaar een premie van €200 - €500 per jaar voor de aanvullende tandartsenverzekering.  

Overbodige premie kost duizenden euro’s
Mirer: ‘Slechts één keer in de 5 jaar krijgt een patiënt vanuit de tandartsenverzekering een marginale vergoeding van 75 procent van de eigen bijdrage (€335) voor die prothese. Dit komt neer op €251,25. In dezelfde tijd betaalde de patiënt 5 jaar  x €200 - €500. Een overbodige premie van €1.000 - €2.500 (dan wel verminderd met de €251,25). Rekent u maar uit wat dit betekent over een periode van 20 jaar. Dan lopen de bedragen in de duizenden euro’s.’  

‘Oplichting ’
De tandartsprotheticus vindt dat verzekeraars hun patiënten onvoldoende wijzen op de oververzekering. ‘Dit is volgens mij oplichting omdat de verzekeraar op de hoogte is van het feit dat deze aanvullende verzekering geen enkel nut meer dient. Het kost de verzekerde uitsluitend geld. Hierbij dient nog opgemerkt te worden dat de gemiddelde gebitsprothesedrager langer dan 5 jaar met een gebitsprothese doet, soms zelfs langer dan 20 jaar.’ 

Verzuiming verzekeraars

'Verzekeraars weten dat de patiënt een volledige gebitsprothese draagt, omdat deze na het plaatsen van de eerste prothese, vergoed is door de verzekering. Tegelijk verzuimen ze de patiënt te attenderen op de hierna overbodig geworden tandartsverzekering.' 

Ligt de verantwoordelijkheid niet bij de patiënt zelf? Mirer: ‘Nee, omdat de verzekeraar in gebreke blijft bij voorlichting over de nieuwe situatie die nu bij de verzekerde is ontstaan. We hebben hier vaak te maken met kwetsbare ouderen, maar ook met mensen die hier gewoon niet bij stil staan totdat ze erop gewezen worden. Dat doen wij dus. Wij hebben ook patiënten die onder bewindvoering staan en geestelijk minder alert zijn. Die zijn helemaal niet met financiën bezig en de bewindvoerder staat hier niet bij stil. Die alertheid loont wel, in het verleden heeft een patiënt van ons de premie over vijf jaar terugbetaald gekregen. De weg hiernaartoe is vaak wel lang en kost veel volharding.’ 

Schatting: 5% is  oververzekerd   
Mirer: ‘Naar mijn idee heeft ongeveer 5 procent van de gebitsprothesedragers te maken met deze oververzekering. Deze schatting is op basis van ervaring binnen de eigen klantenkring. Zij hebben altijd een premie betaald en weten niet dat de gebitsprothese in het basispakket zit. Ze komen ook al jaren niet meer bij de tandarts, want ze hebben geen eigen tanden meer en gaan dus veelal naar een tandprotheticus voor vervaardiging van hun nieuwe gebitsprothese.’ 

De praktijk van Mirer heeft ruim 3.000 prothesedragers in het bestand. Mirer: ‘Landelijk zijn dit er ruim 2.500.000. Met de voorzichtige schatting van 5 procent gaat het hier dus om 125.000 prothesedragers. Stel, dat het toch om maar 1 procent zou gaan, dan nog zijn er 25.000 patiënten die onnodig verzekerd zijn.’ 

Bron: Medisch Ondernemen